1. min çend roj berê xwend. romanekê efsane ya h. g. wells e. wergera ithaki bû û helbet ne kurdî bû. dema ez û kekê min qala van mijaran bikin em dibêjin demmaşîn bo kurdiya wê.*

erê honaka zanistî ye lê mirov dikere yekser tevlî nav romanên dîstopya jî bike.

di sala 1895ê de hatiye weşandin. ji aliyê mijarê ve:

mêrikek bi navê rêwiyê demê heye û bi makîneya xwe diçe sala 802,701 a piştî zayînê. û dibîne ku nakokiya nav çînên hejar û zengînan hingî mezin bûye ketiye rewşa werarê. arîstokrat hingî xwîna hejaran mêtine û hemû karên nebaş û qirêj û tevlîhev û hwd li wan dane çêkirin, ji wan re tu karên kompleks û giran nemaye û ew bi vê rehetiyê di nav demê de dibin "xweş, tendurist" lê ji aliyê bîr û hişê ve dibin mîna zarokên 6-7 salî. û pileyekê bilind a ehmeqî jî tevlî hebûna wan dibe. û hejarên karker ên li bin axê hatine veşartin, ji ber werarê dibin cinawirên goştxwir, nikarin derkevin bin ronahiya tav û heyvê. ên li jor jî tenê giyaxwir in. û arîstokratên ku hejaran têxistibûn bin axê, (belkî şaş tê bîra min lê ew bi xwe wan tenê bi goştê babûn têrkirin lê) bi werarê ew pir nazik dibin û ji aliyê bedenî ve jî diqûlpin forma zarokan. û li ser rûyê erdê heywan namînin. pirsgirêk: wê ew karkerên cinawir xwe bi çi têr bikin?

wekî we jî fêm kir, nivîskarê hêja ketiye bandora teoriya werarê û di nav rûpelan nêrîn û tespîtên leheng carcaran dişibin/dibin analîzên teoriya werarê yên charles darwin.
ji xwe re bixwînin.