kêlek
1. hind, tehêl, 2. hêl, alî *kêleka xwe ya birêx, li rêhevalan mede kêleka xwe dan kêleka bokeberanan tevî mêrxasan rabûn û rûniştin
(navdêr, mê) al, alî, la, teref, hêl, tenişt, rex, tenişt, herdu beşên leşî yên dikevin navbera piştê û zikî û di bin destan ve ji binkefşê ta navtengê digirin, nik, cem, bal, ba. Bide ber: goşe, kujî. jê: kêlekî, kêlekanî
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver