kil
[I] dermanekî reş î ku li çavan didin da ku bedewiyê bide û êşan bibire kil [II] her careke çelqandina meşkê
1. rengê li bijangan didin (navdêr, nêr) sirme, maskara, rîmel, rengê reş yê jin li bijangên çavên xwe didin (daku bijang tarîtir yan bihêztir yan stûrtir bibin). Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: کل. Bikaranîn: Lêker: kil dan, kil kirin. Navdêr: kildan, kilkirin Rengdêr: kildayî, kilkirî. ji: hevrehên soranî کل (kil), کڵه (kiłe) û کله (kile), herdu ji erebî كحل (kuḥil - bi erebiya devokî herwiha kol, kiḥel, kiḥil) jiarami ܟܘܚܠܐ (kuḥla), hevreha îbrî כחל, (kaḥal), jiakadi guḥlu. Bi rêya erebî li piraniya dinyayê belav bûye: inglîzî kohl, fransî khôl, almanî kajal, rûsî кайал (kayal)... Ji eynî rehî: alkol, alkohol.. jê: kilandin, kilder, kilî, kilker
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver