kirîvî
kesên ku bi sinetkirina zarokan a di pêşên hev de bûne dostên hev *mirîşk û rovî, danaynin kirîvî
1. hevaltî (navdêr, mê) dostanî, hevalî, biraderî, yaranî, hogirî, hevrêtî, hevbendî, hevgirî: Ez bi kirîviya we gelek serbilind im. (Gelek serbilind im ku kirîva/ê we me.). Herwiha: kirîvahî, kirîvanî, kirîvanîtî, kirîvantî, kirîvatî, kirîvayî, kirîvînî, kirîvîtî, kirîvtî, krîvahî, krîvanî, krîvanîtî, krîvantî, krîvatî, krîvayî, krîvî, krîvînî, krîvîtî, krîvtî. ji: kirîv + -î
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver