kiş
1. beradana sewalên bibask 2. banga navtêdana kûçikan
hoker(navdêr, mê) dengê ku pê gazî mirîşkan û hin heywanên din tê kirin. Bide ber: kişmiş. ji wêjeyê: Yek dibêjî, Madem ku tu li Ewropayê dijî, heqê te tune ku tu ji mirîşka Stî Emîneyê re bêjî kişşşş jî...(Evdile Koçer: Soza Emîne Aynayê û çend pêşniyarên xwendevanan, Pen-kurd.org, 7/2009). Bikaranîn: Lêker: kiş kirin. Navdêr: kişkirin. jê: kişker, kiş kirin, kişkirin, kişkirî
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver