merc
1. şert 2. werz 3. rayîş
(navdêr, nêr) şert, şirûd, pêwîstî, tişta/ê divê hebe yan bibe yan bêt kirin daku tiştek din hebe yan bibe yan bêt kirin: Ez jî dê bêm lê bi mercê ku em bi tirimpêlê biçin. (Ger em bi tirimpêlê neçin, ez nayêm.) Min merceek heye: divê hûn ji kesekî re nebêjin. Bo parastina zimanê kurdî merc e ku her kes li gel zarrokên xwe bi kurdî biaxive. maholk, zomp, pûk, zont, zomp. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: مهرج. ji: hevreha merz, ji Proto-hindûewropî. Bo zêdetir agahiyan binêre: merz.. Bikaranîn: Lêker: merc kirin. Navdêr: merckirin Rengdêr: merckirî. Hevwate: şert şirûd. Bide ber: merd merg merz mewc. jê: bêmerc bêmercî bimerc bimercî mercanê mercî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver