merzel *“mezelê keran, zikê gur e”
(navdêr, mê) ode, hode, xurfe, otax, jor, jûr, beşek ji xaniyekî ku bi dîwaran ji beşên din hatiye veqetandin, gorr, gorrn, mezar, ziyaret, qebir, cihê kesek mirî lê hatiye veşartin.
Herwiha: menzel.
Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: مهزهل.
Bide ber: ban, dergeh, derî, dîwar, pac, pencere.
ji: ji erebî منزل (menzil: rawestgeh, peyageh, cihê peyabûnê/jêdaketinê), hevreha aramî ܡܙܠܐ (mezzala), îbrî מזל (mezal), akadî ?? (manzaltu UD.DA). Bi maneya gorr, mezar, qebir belkî bi xeletî bi têkilkirina peyva mezar be..
jê: dumezelî, çarmezelî, sêmezelî, yekmezelî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.