mîrek
(navdêr, mê) welatê ku bi destê yek kesî/ê tê hukimkirin û hukim di hundirê wê malbetê de ji bav diçe zarokî, welatê ku mîrek yan paşayek yan jî şabaniyek serokatiya wî dike: Brîtanya mîrnişînek destûrî ye.. Hevwate: mîrgeh, mîrîtî, şanişîn. Bide ber: komar. ji: mîr + -nişîn. jê: mîrnişînî, mîrnişînîtî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.