nankor
1. xayîn 2. kesê ku qencî û çakiyê zû ji bîr dike; neşêkirandî
(rengdêr) dinyanedîtî, ne memnûn, ne şikirdar, ne spasdar. Herwiha: nankore. ji: nan + kor. Bikaranîn: Lêker: nankor bûn, nankor kirin. Navdêr: nankorbûn, nankorkirin Rengdêr: nankorbûyî, nankorkirî. jê: nankorî, nankorîtî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver