1. zengil 2. zengilê dêrê yî ku wextê ayîna filehan diyar dike
(navdêr, mê) zengil, zeng, zîl, zingil, çeng, ceres, madenê bo derxistina dengê zinge-zing tê bikaranîn. Herwiha: naqoş, naqûs, naqûş. ji: ji erebî ناقوس (naqûs), hevreha aramî ܢܩܘܫܐ (naqoşa) ji rehê ܢܩܫ (n-q-ş-: lê dan, lê xistin, qutan)
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.