nav
[I] 1. mawe 2. ferqiyet [II] hundir *“di nava salekê de du havîn nabin” [III] agehiya ku tiştek pê tê nasîn û zanîn *“navê wê Edlan e, ji mêrê xwe re nezan e, ji xelqê re kebaniya bîst û heft malan e”
1. peyva pênasînê (navdêr, nêr) peyva ku kesek pê tê nasîn: -Navê te çi ye?-Navê min Elî ye. navûdeng, navdarî, meşhûrî, (rêziman) navdêr. Bikaranîn: Lêker: nav kirin, nav dan, nav girtin. Navdêr: navdan, navçûn, navgirtin Rengdêr: navdayî, navbirî. Bi zaravayên kurdî: Kurmancî: nav Kurdî (Soranî): naw Kurdiya başûr: naw Lekî: nam Hewramî: name, Zazakî: name. jê: bênav, bênavî, binav, binavûdeng, binavûdengî, name, navdar, navdarî, navûdeng, navûdengdar, navûdengî
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver