pît
[I] tîp, herf pît [II] çîk pît [III] jîr û serbixwe pît [IV] zibilî û çilmisî pît [V] adan, bereket pît [VI] pihêt pît [V] di benderan de singê ku werisê keştiyê pê ve girêdidin
1. a, b, c û hwd. (navdêr, mê) tîp, herf, alfabe. Bikaranîn: Lêker: pît bûn, pît kirin. Navdêr: pîtbûn, pîtkirin Rengdêr: pîtbûyî, pîtkirî 2. xurt, bihêz. Binêre; pêt
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver