pûç
1. xerab 2. netêw 3. genî û afnikî
(rengdêr) bêkêr, xirab, nebaş, kêrnehatî, kerrixîn, çilmisîn, kevn bûn, wexta xwe derbaz kirin, tiştên ku ji ber kevnbûna xwe hêdî nayên bikaranîn Gûzên vê darê pûç bûne nayên xwarin. Herwiha: pwîç, pîç. Bikaranîn: Lêker: pûç bûn, pûç kirin. Navdêr: pûçbûn, pûçkirin Rengdêr: pûçbar, pûçber, pûçbûyî, pûçkirî. jê: pûçahî, pûçatî, pûçitî, pûçî, pûçîtî, pûçtî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver