şelafî
1. melaqî 2. laloşî
(navdêr, mê) rewşa şelafbûnê, melaqî, şînekî, şalûsî, çaplûsî, lêbokî, seypesanî, xweşekî, aloşî. ji: şelaf + -î. Bikaranîn: Lêker: şelafî bûn, şelafî kirin. Navdêr: şelafîbûn, şelafîkirin
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver