kesê ku hilkişiyaye ser sewal an jî navgîneke raguheztinê *“çi bibêjî jî, li bejna siwarê min tê”
(navdêr) kesa/ê li ser pişta dewarekê/î yan di tirimpêlekê de. Herwiha: siyar, suwar, sûar, sûyar. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: سوار. Dijwate: peya. Bikaranîn: Lêker: siwar bûn, siwar kirin Navdêr, mê: siwarbûn, siwarkirin Rengdêr: siwarbûyî, siwarkirî. ji: hevreha soranî سوار (siwar), farisî سوار (suvar), pehlewî esvar, hexamenişî ese-bare- hemû jiari, têkilî hesp (bi farisî û pehlewî esb/esp, bi medî esp-, bi hexamenişî ese-) + birin anku siwar yê ku hesp dibe.. jê: siwarî, siwarkî, siwarbûyî, siwarkirî, şehsiwar, şehsiwarî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.