1. keyzerê sifre ye. bê nan xwarin nayê xwarin. nan ji êrd ve çêdibe, tabî berê mirov divê ardê xwe hasil bike, bila bibe hevîr, duw re jî li SER SÊL Û di firinê DE tê pêjirandin..

2. li deverinan ji bo xwarinê jî tê gotin.. eger rojekî riya we bi cizîrê li mihelên bajariyan ket tişteke gelekî asayî û normal e ku dayîkek ji ber deriyê hewşê dengê xwe li kurrê xwe yê ku li kolanê bi hevalên xwe re dilîze bike û bibêje: 'elîîî, kurê min were nanî bixwe..'

3. bi qewlê şairan firş û kurm pêxwarina dilketî û destgrtiyan e..



''û nanê min î tu

bê ti,

tisî!



destên min destên mindalekî:

vala

vegirtî

lavekar...



min carekê j`esmeriya te xwar

minêkar im, minêkar

tu min nedî bi tu kesî!'' (bnr: arjen arî), (bnr: eroûtîka)

4. strana necmendin xulamî ye, ji bo helepçeyê hatiye gotin



bnr:

vîdyoyê veke

5. nanê rastiyê tisî ye

6. (bnr: ka nanekî bi tirkî)

7. li dêrikê ji bo xwarinê jî tê bi kar anîn.. mesela em bêjin ez li ser sifrê me û telefona min lê ket. yê hember dipirse bê ez çi dikim. ezê bêjim ez nan dixwim..

8. dema ji bo "xwarin"ê tê bikaranîn, qet jê hez nakim. heçko peyv nemabin.

9. Li serhedê devdorê patnos, erdîş, milazgir..ê em dibêjin non.

Li bazîd û Îdirê jî dibêjin nîn.

Û herwisa (bnr: cûreyên nanan bi kurdî)