1. peyva di wateyên "dehirîn, cehimîn, qewirîn" de tê bikaranîn. çavkanî: http://www.turkcekurtcesozluk.com/index.php/?a=srch&d=5&id_srch=94ea706eea80dd1a7f3cc988658a1c9f&il=tr&p=1&visualtheme=gw_zh_lenox

(bnr: belqitiyê kulê)

lê me digot "cihûmîn, bicihûme, bicehnime"

2. Nifira ku ji devê dayikan der nayê.

3. belqitî di şitexaliya cizîriyan de exlebê caran wek nifirekî tê bikar anîn.. min nedîtiye ku kesekî forma lêker ya vê peyvê bikar anî.. heman rewş ji bo peyva mînayê jî derbasdar e.. li cizîrê d şûna peyva mîna an nola û fenayê de peyva wekê tê bikar anîn.. yanî peyva mînayê bi serê xwe nayê bikar anîn lê frma lêker ya vê peyvê di wateya lêçûn û lêşikîn û şibînê de tê bikar anîn.. ji bo nimûne: birayê te qet namîne te.. yanî birayê te qet bi ser te ve naçe an li te nehatiye..

4. wey tu bi belqitî û bi şelfitî

5. belqitî ji (qitîn)ê tê, qitîn jî ji (qît)ê, qît jî ji (qetîn)ê, qetandin û şkandinê .. kurd ji qîtan heznakin! lê (BEL) JI KU TÊ MIN DERNEXIST!

6. (bnr: ) qît

7. tu bibelqitî ango tu bimirî. belqitîn. peyveke hevdudanî ye ku ji belg/pelg û qetînê pêk tê. Yanê pelgê te biqete. li gorî baweriyê pelgê mirovî dema ku mirov dimire ji darê diqete. Ango ew meriv ji darê dunyayê bar dike. belqitiyê kulê jî nifireke ku dibêje:"tu jiber destê kulê bimirî" û hew.