1. ji peyvên dan û standinê tên, yanî ji bo ku tiştekî bikirî, bigirî, bistinî divê ji dêleva hêjayî û qîmeta wê tiştekî din bidî..

di serdema me de (ji serdema lîdyayiyan heya vir) bi pereyê pêk tê, bi qasî nirxê mal û metayê pereyeke qîmkirî bi berdelê didî û dewsa pereya xwe ya kifş, xweyiyê tiştên, bi ya dilê xwe dibî,

di weteya nedîtbar de jî tê karanîn yanê dema ku bikevî mitalaya û biponijî heke ji nêv nikaribî derkevî hingê dişewirî, tu ya xwe dibêjî û ew jî ya xwe dibêje/in ji vê rewşê re jî danûstandin tê gotin, li ser fikrekî didî û distînî

bêhtirîn bi maneya kirîna alav û amûr û metayan tê şixulandin bi taybetî jî jin ji bo danûstandinê dimirin hetta li gor hin lêkolîn û anketan dixuye ku ji seksê jî bêhtir hej ji danûstandinê dikin dema ku derdikevin tiştine ji xwe re dikirîn hormona wan a bextewariyê digihîje lûtkeya jortirîn

lê zilam ne wisa ne hej jê nakin nefret jê dikin..

ez bixwe, îmana min ji danûstandinê dihere, ne bi tenê ne jî bi malabatê ne jî bi hevalan re, hej jê nakim, bo min êşkence ye, êşkişandinê yê tê bîra min par di destpêka havînê de bi tenê du heb thişortên min hebûn, ji ber bixwedenedîtin û bêxîretî û hezjênekirina danûstandinê min hemû havînê bi du heb thişortan xilas kir*