35. rojnivîska minî roja rojek di serde derbasbûye merheba jitere an jî oxirbe.. îtîraf bike rojek pir xedare li roja lî pey te wiha tê nivîsandîn di nava sibehê û nîvrode te min ji xew da rakirin çehvê min bi kêvjik pozê min ritimandî sika kul nikarim fişş jî bikim ji ber kedewa ku ez pê ketibûm.., dibû sedema carna balon çikirina pozê min.. lê em dikarin bibêjin roj roja wî cirnê ku ez ser çavê xwe tê de dişom bû.. roja minî bêxêr û bereket dûre keysa xurinîyek baş jî neda min.., roja minî hain saldırıya li min dike neke!.. berê min didî xebatê hetanî seet 12-1 şevê ka ev heqê xwedêye nava min û tirşika min jî xerab dikî ewê nebibêjin shorbevanê lawê tirşikê edî westîya nayê li tirşikê nanivîsîne.. lê na vîya baş bizane tu û tirşik tev bi westin jî ez nawestim roja minî bêbext niha ewê performans piştî te roja reş ewê bikebe hetanî demek ku dawîya wî tarîye..... piştî te hewqas ecelekir zû bihirî ê de here çûndin hebe hatin tunebe..

36. bi mehdekî tirş û nexweş şevxweş rojnivîskê!

li odeya kêleka min du heval bi dengekî bilind ketine nîqaşa hebûn û nebûna xwedê û ji qelebalixa wan xewa min reviyaye. erê rojnivîskê stuyê te bişkê ev çi hal e

37. rojnivîskê ez ê nekarim hestên xwe ji te re rave bikim. hevalê min ê zarokatiyê van rojan şehîd ketiye. ji te tenê tiştek dixwazim; herdem bîne bîra min û bêje "te sond xwaribû ku jiyana xwe ji bo gelê xwe biborînî. li hember zilma van kafirên mirovatiyê, bexwedana xwe bernedî"

38. (bnr: îroj tiştekî ku hêjayê qeydkirinê be tune)

39. Rojnivîskê psîkolojîka min xirab bûye. Çi bikim? Çi bînim serê xwe?

40. ev salek e tiştên li kurdistanê qewimî û diqewimin, hişê min ji serê min bir û dibe. sebr û tehamula min ji nûçeyan nayên. xemgîniyek bêçare î tehl rûniştiye li ser çavên min. carinan dema bi hevalên xwe re dipeyivim, espriyek baş min dide kenê lê poşmaniyeke yexçar radide dilê min. piştî xwarineke xweş an jî çayeke hêja jî jê ne cudatir e. ditirsim. her tim ditirsim. dema di çûkaniya min de bitirsiyam bi xwedê re dipeyiviyam. lê belê êdî tirsa dilê min min ji xwedê dûr dixe. ez xwedê winda dikim. di nav taristaniyeke heta hetayê.



lê meriv candareke ji rêze ye. dijîm. herçiqas çar aliyê welatê min bi kuştin û xerabî ve hatibe dorpêçkirin û hêviya min ji tiştekî nema be jî bi xwestek an jî jirêzêbûnê ve wekî bêxem û ji derdê dûr dijîm, dimeşim, bazarî dikim û dikenim. dikenim wekî girîn. wekî pejirandin. pejirandinek fedîkarî.



tehma devê min tune ye.

lê bira derew nebe, dijîm.



û ez nikarim ji nav vê psîkolojiyê xilas bibim.

dibe normal.

heyf e.

41. silav û rêz li te rojnivîska delal.

weke ku min çend roj berê jî ji te re gotibû psîkolojiya min ne baş e niha. min gotibû ez ê di tirşikê de binivîsim belkî hinekî rihet bibim lê rastî êrîşekê hatim, mirovên fesad dest bi qerf û tinazan kirin. behecîm, aciz bûm. ez ê binivîsim dîsa, nikarim li benda wan bikevim.

erê hevala delal, li ser ew bûyera ne xweş, bûyereke din jî hate serê min. çi xweliyê li serê xwe bikim nizanim. her tişt li ser hev hatin. dixwazim dev ji van tiştan berdim lê weke werîsekî hustê min badane. li hêlekê êşa eşqê li hêlekê jî neheqiya ku li min hate kirin. du derbên mezin min xwar di vê mehê de. derbek derbas dibe lê ya din pir zor e. ligel xwestinê mirov çawa dikare xwe ji tiştekî mahrûm bike, ez fahm nakim. duh gote min bêriya te kiriye, hembêz kir û hew. min jî sêwî sêwî lê nihêrt. tiştek ji destên min nehatin. min soz dayiyê û gotiye ez ê dev ji te berdim lê wer xuya dike ku ew jî naxwaze dev ji min berde. erê rojnivîskê ev ne neheqî ye? ez şaş li meseleyê dinerim? ez fêhmkor im qey? naaa. lê dinerim û dibêjim ez ne fêhmkor im. çimkî her tişt li ber çav e. xwexapandin jî li ber çav e. ev tevgerên wê nahêle ez zûbizû dev jê berdim. rojnivîskê pêşniyarekê li min bike. ez li hember van tevgerên wê xwe kerr bikim? ti bersivê nedim wê? çi bikim? haa, çi bikim?