1. (bnr: kore)

(bnr: koreya bakur)

(bnr: koreya başûr)



zimanê fermî yê koreya bakur û koreya başûr e. koreyî tam ne diyar be jî yek ji zimanên koma zimanên altayî ye. li dijî nivîsa çînî û japonî di zimanê koreyî de alfabeya hangul (hanja) a ji 14 dengdar û 10 dengdêran pêk tê di sala 1446'an de hatiye erêkirin. niha du zaravayên koreyî hene: seul û pyongyang. seul navê zaravayê zimanê koreyî yê li koreya başûr tê axiftin e hem jî paytexta koreya başûr e. herwiha pyongyang navê zaravayê zimanê koreyî yê li koreya bakur tê axiftin e hem jî paytexta koreya bakur e.

bi koreyiyên li deverên ên cîhanê belavbûyî re li ser rûyê cîhanê 78 mîlyon koreyî hene; zimanê koreyî û koreyîtî pevve hatiye girêdan, wekhev bûne.

2. zimanê ku li koreya başûr, koreya bakûr, li mançûrya(deverek li çinê) û li çend welatên asyaya navîn tê axaftin e. li koreya başûr ji bo wê zimanê dibêjin 한국어 (hanguko) û çend zaravayên wê hene mina zaravayê busanê. Li koreya bakûr jî jê re dibêjin 조선어 (cosono). 조손 (Coson) navê welatê koreyiyan a berê ye. 600 salan berdewam kiriye. Koreya bakûr hê jî xwe weke dewleta coson dihesibine.

3. zimanê ku carna pir dişibe kurmancî. min Îro ew ferq kir.
minak;

bi koreyî; du sal çonê (두 살 전에)
bi kurmancî; du sal berê

bi koreyî; dasi wa-ra (다시 와) (다시 오라)
bi kurmancî; disa were