1. yek ji kovara min a zaroktiyê bû. tê bîra min, ez dora 130 hejmara vî kovarê hevdabûm. hîn li mala bavê min disekine.



k, li roja îniyê derdiket û çawa ez ji dibîstanê derdiketim, diçûm bufeyê û bi radikal kitap ve hejmara nû ya k'yê dikirîyam. ji ber vê, hîn û hîn roja înî ji bo min gelek xweş û watedar e, her çiqas ev salan in ez radikal kîtap nekirîme jî...



berê tena serê xwe derdiket, dawiyê bû pêveka rojnameya tarafê ya roja yekşemê. bi xwe piştî hejmarên 130yan hêdî hêdî dev ji kirînê berda bûm û dawiyê jî weşana wê hat rawestandin.



rûpelsazî, bikaranîna wêne û xemilên vê kovarê mîna xeyala min a hatiye çêkirin bû. wê bê texmînkirin navê kovar k'yê herfa kitap a tirkî bû. nivîs û rexneyên roman û çîrok û helbestan û jînenîgariyên afirînerên wan didan weşandin ji aliyê pisporên navdar ên wêjeya tirkî ve. berî her tiştî li wê demê tenê lîrayek bû bûhaya wê. lîrayek ji bo xwendekarekê lîseyê ya ji malbateke feqîr be jî, di hefteyekî de dihat pêydekirin ku li wê demê ti carî ji bo min "xerçliq" nedihat dayîn ku li cem wan rebanan jî tune bû. car din jî bavê min a delal hindik ji min re vê kovarê nekiriye... nostaljî, ji bo min k ye...