1. yek ji cureyên stranên kurdî ye. keçik li ser dergistî û delaliyên xwe dibêjin. û carinan dayîk jî li ser lawikên xwe dibêjin.
dema tu li ser yekî stranekî dibêjî, dibêjin "avêtiye ser filankesî" anku ji bo filankesî ev stran çêkiriye.

2. li zimannas.comê jêderka vê peyvê wiha îzah kiriye:

hevreha soranî الو (xort, ciwan, genc), herdu ji ermenî, bi ermeniya kevn լաւ (law), ermeniya nû լավ(lav), herdu bi maneya "baş, çê, qenc", hevreha prûsiya kevn û latviyayî labs (baş), lîtwanî lãbas (baş), lobùs (zengîn, halxweş), yûnaniya kevn λωΐων (loîon: baştir) û λάφυρον (láphūron: qazanc, xenîmet), sanskrîtî लभिे(labhate: qazanc kirin, wergirtin, peyda kirin), hemû ji protohindûewropî labʰ- (bi dest xistin, bi dest ve anîn, girtin, zeft kirin). Di kurmancî de li hin deveran maneya "kurr" wergirtiye lê li hinên din bi wateya "keşxe, spehî, lihev" e û li hin cihan jî bi maneya "baş" e anku maneya xwe ya bingehîn ya ermenî parastiye. Sebebê guherîna maneyê ji "baş" bo "kurr" ihtimalen di bin tesîra "lac / laj" (kurr) ya zazakî de ye. Lê "lac, laj" ne hevreha "law" e, ew peyveke îranî ye, hevreha iştihardî لزک (lezek) (kurr).

Sebebên ku diyar dikin ku kurdî ji ermenî wergirtiye û ne ermenî ji kurdî wergirtiye ew in ku "law" di zimanên din yên îranî de peyda nabe û "l" di îraniya kevn de tine bû. Loma eger ew ji protohindûewropî yekser daketibûya kurdî, diviyabû ku "l" bûbûya "r" (bide ber "roj" û "rêtin"). Bo guherîna maneyê ji "baş" bo "xort, ciwan, kurr" bide ber diyardeyeke berevajî di peyva "qenc" (baş) de ku ji tirkî ye, bi tirkiya kevn "kênç" û tirkiya nû "genç" (xort, ciwan) ku dubare wek "genc" jî ji tirkî ketiye kurdî.

Here lînkê

ya ecêb ev e, sevan nişanyan di meseleya wergirtiyên ermenî tu carî texsîr nake û yekser dibêje ji ermenî ye. lê belê min li ferhenga wî li peyva lavuk neriya û heyirîm ku qala zimanê ermenî nekiriye. ecêb.Here lînkê