1. Dive gellek zêde be.
Lê jiber ku ermenî alfabeyek cûda bikar dinin ew hêsan ninû ku mirov ferq bike.

bi tesadufî rastê çend peyv hatim.
Minak;

արջ (arj) - hirç
դաշտ (dasht) - deşt, zevî
տաշտ (tašt) - teşt (*nizanim ew peyv tenê di kurmanciya me xarpêtiyan de heye ya na. bi tirkî dibêjin "leğen")
քուրտիկ (kortik) - kortik (*bi tirkî "çukur")
թեշիկ (tʿešik) - teşî (*koçer bi wê arisan çêdikin)
կոշիկ (košik) - pêlav, sol. (Li hinek deverên kurdistanê weke koşik/lastîk/solîk te gotin, dive ew tesîra ermenkî be)
թաս (ta's) - tas, tasîk, kûp (ew peyv ketiye tirkî jî)

2. En ku ez dizanim

kotan (bi tirkî “kara saban”)
sindan (bi tirkî “örs”)

3. Navên hinek gundên bajarê kurdistanê hevbeşin jiber me bi alîkariya wan û îslamê û fitneya tirkan qira wan aniye û li ser gund û malên wan rûniştine me xwariye û ji zik dernexistiye dibe gelek peyv hevwatebin.

4. goşkar (solbend)
wek ez zanim goş bi ermenikî sol e

5. գոմ: gom
նախիր nakhir: naxir