1. fîlmeke îranî ye.

navê fîlmê ya orjînal avaze gonjeshk-ha ye. wateya wê ya kurdî "strana çivîka beytikê"

ku hûn bixwazin, hûn dikarin fîlmê bi binnivîsa kurdî temaşe bikin, ji ber ku ji aliyê wergerine.com ve li kurdî hatiye wergerandin. fermo: http://www.wergerine.com/index.php?option=com_phocadownload&view=section&id=1&Itemid=6



fîllmê di imdbyê de 7.7 pûan standiye lê min 9 pûan da fîlmê. jixwe berî ku ji fîlmê temaşe bikim, malpera criticker jî texmîn kiribû ku ez ê 92 pûan bidime fîlmê.

axirê ger em werin fîlmê;

fîlm, ku mirov dev ji hemû tiştên din berde jî, gelekî germ e, samîmî ye. jixwe em ji ber ku karakterên fîlmê de heçko ji taxa me ne, hem ji ji ber ku ahenga zimanê farisî nêzikî ya me ye, mirov xwe li mala xwe hîs dike.

aktorê sereke ya filmê kerîm [mohammad amir naji] lîstikvaniyeke baş pêşkêş dike û jixwe fîlmê bi saya keda wî li berlînê xelata hirça zîv standiye.

zimanê fîlmê farisî û azerbaycanî ye. di fîlmê de mirov car caran dengê stranên ibrahim tatlıses jî dibihîse.



fîlm û lîstikvanê sereke ya fîlmê, fîlma zarokên bihûştê bîne bîra mirov jî (ku ew jî fîlmeke îranî ye) ne derhêner eynî ye ne jî lîstikvan.

ev jî belkî were wê wateyê ku, berevajî sînemaya tirkiyê, sînemaya îranê ji xwe re zimaneke taybet afirandiye.



weke fîlma zarokên bihûştê, vê fîlmê de jî zarok gelekî baş dilîzin û mirov ji ber neçariya wan bi wan re kelogirî dibe. ji aliyê din ve fîlmê de gelek sahneyên komîk jî hene. mirov kah dikene, kah xemgîn dibe. (bnr: devliken kelogirî)



---spoiler---

fîlmê de sahneya ku masiyên zarokan dirijin erdê û zarok ji ber ku cihê masiyek şkestiye nikarin wan xelas bikin û neçar dimînin ku masiyan bavêjin nav av ku ber wan de diherike û bi vî awayî masiyan wenda dikin lê qet nebe canê masiyan xelas dikin; mirov bi zarokan re kelogirî dibe.

---spoiler---

2. filma ku nerîna min a ku li iranê guherand. di filméde xizani,mirovati,zarokti gelek baş hatiye nexşandin.

3. fîlma ji sînemaya îranê, ji sînemaya amerîqî gelekî dûr e, şikir ji xwedê re, fîlm xizaniyê têxe navendê û dora wê behsa hin meseleyên din jî dike weke zarokatî, hezkirin, fedakarî, berxwedan, hwd helbet ne wek mahsun kirmizigul ku niyeta xwe li her tiştî bîne. film pir germ e, buyerên tê de ji jiyana rastîn hatine wergirtin û mirov gelek cureyên mirovatiyê tê de dibîne. di fîlmê de weke filma zarokên bihuştê, zarok fedakariyan ji jiyana xwe dike ku mirov bi van dîmenan kelogirî dibe û ya rasttirîn bi girî jî dikeve.

wexta film xelas dibe mu dibêje şikir ji xweda re ku min guhdarî vî filmî kiriye lê dawiya filmê hinekî kêmasî hene ku li mirovî kêmmayîneke dide hîskirin, lê ev jî tama jiyana rasteqîn tîne bîra mirov û kesereke kur dikişîne.