1. edeteke min e. bi qasê min dîtî, ez vê yekê di du rewşan de dikim.



1- ger wê rojê ji cihê kar, dereng hatibim malê û roja dîtir ez dîsa mecbûr bim ku herim kar;

-ji bo ku xwe weke robotek hîs nekim, hewl didim ku vî wextê xwe yê vala yê navbera du rojên kar de, hişyar derbas bikim. xewa min jî hebe ranazim, li ber xwe didim.



2- ger roja dîtir vala bim;

-rojên normal de, ji bo ku sibeh zû şiyar bibim, nikarim dereng razêm. xewa min tune be jî, tiştek xweş hebe jî ji bo kirinê, bi giştî dora saet 12an dikevim xewê.

vêca rojên ku ez vala me jî, ez naxwazim wisa be. ez dixwazim qet nebe van rojan dereng razêm. lê ya xerab jî ew e ku van şevan jî xewa min tê û tiştek watedar nabînim ku bikim, lê berxwedan jiyan e.



bila ji koma wetan were; venagere;

Xwezî ez dîsa zar bûma

Ber dile dayika xwe bûma

Berbangê dîsa hişyar bûma

Mêrg çîmana da ba bûma

2. dîsa bûye karê/barê min.

3. yek ji edeta sebîyan/zarokan e. digirîn, digirîn lê narazin. bi rastî hin zarokên piçûk ji bo ku nerazin gelekî li ber xwe didin. lê ddawiya dawî çi bikin jî têk diçin û radizin.

4. berxwedana ku bi nescafe'yê tê kirin.