2. ev bûn du sê meh dixwazim xwe lê germ bikim, dikim nakim bi xwe re nabînim.
fîrmaya ku em bi wan re dixebitin, fîrmayeka awistiryayê ye, û endazyarên wan jî bi pirranî awusturyayî ne, em bi hev re bi îngîlîzî diaxivin, lê dema du kes ji wan bên cem hev, li dora wan sed kesên biyanî jî hebin, bi hev re bi almanî diaxivin. wan deman psîkolojiya wan tirkên ku dema du kurd li cem wan bi hev re bi kurmancî diaxivin, xwe bi wan re aciz dikin û dibêjin ''ne malum bize küfretmediğiniz?'' fêhm dikim. ji xwe dema diaxivin wekê ku çêr û sixêfan bikin bi deng û toneke bilind diaxivin û bi ser de jî dema ew egoya li cem qewmiyeta germenan ku hemû tişt û kesan ji xwe xwartir û biçûktir dibînin li dengê wan xwe dide der, bivê nevê tu ji wan dikevî nav şik û gumanan.
carina dema li cem karkeran bi almanî dibe birrbirra wan, karker jî bi kurmancî tevz û henekên xwe bi wan dikin, dipirsin bê ka karker çi dibêjin, ez jî dibêjim tiştên ji rêzê û rojane.
carina wek wê mesele û menqibeya ''emseytu kurdiyyen we esbehtû erebiyyen'' dixwazim bi şev li ser guhê kurdî razêm û bi siharê jî bi zimanê almanî şiyar bibim. lê ka??