3. romaneke pir xweşe. tê de gelek diyalogên wiha hene. teqez divê bê xwendin:
"zemanekî min digot ku: ev tirk e, ev bulgar e, ev grek e. min ji bo welatê xwe hin tiştên wusa kir ku hişê te yê ji serê biçe. min mirov serjê kir, dizî kir, gund şewitand, tecawiz ji jinan kir, mal talan kir… ji bo çi? ji ber ku ev tirk e, ew bulgar ew ê din nizanim çî ye… niha ji xwe dinêhêrim û wiha dibêjim, hey mirovê beicî, hey mirovê pîs! yanî êdî ez aqil bûm, ji mirovan dinêhêrim û wiha dibêjim: ev mirov baş e, ev ne baş e. ha tirk, ha grek, ha bulgar ferq nake. hemû mina hev in. lê bi xwedê, nan xenîmî min be ku ji kalbûna min vir de êdî vê yekê jî nanêhêrim. baş be jî nebe jî gunehê min ji hemûyan tê. dev ji her tiştî berdim jî, dema ku mirovekî dibînim hundirê min diêşe. hah dibêjim, ev feqîr jî dixwe, vedixwe, hez dike, ditirse, (…) ew ê jî biheje û rast li erdê dirêj be û gur ên wî jî bixwin…hey belengaz hey! em hemû birayên hev in ha…em hemû goşt ên xwarina gura ne".