2. kehaneta ku xwe pêk tîne/116118

fenomeneke dîqatê ye (wek mijareka psîkolojîyê) ku dihêle rîska rûbûrû mayîna ew tişta mirov jê direve, zêde dike. wateya xwe herî zêde di ajotina duçerxe û motoran de dibîne.
dema mirov bi duçerxe an jî motorekê diçe û li pêşîya xwe rîska lêxistina tiştekî dibîne, eger mirov zêde li wê derê binêre, refleksên mirovî wî ber bi wê derê ve dikişîne û îhtîmala qezayê zêdetir dike.

ji bo ku mirov ji vê xefkê xelas bibe, divê şûna ew dera ku mirov ji lêxistina wê ditirse, li dera ku dixwaze here, binêre. yanî hûn bixwazin ber bi ku ve biçin, divê çavê we li wir be.

li gorî min belkî sedema vê yekê ev be: dema ew tirsa lêxistinê bi mirov re peyda dibe, êdî bêhemdê xwe mirov bedena xwe ji bo wê dema/çirkeya lêxistinê amade dike. li gorî wê pozîsyon digire, dîreksîyonê dişidîne û nahêle motor/durçerxe manewra bike. û ji ber ku çavên mirovî li wê hedefê ye, ji bo revê encax kêlekên wê hedefê ji xwe re dike armanc. wê demê, şûna ku bi hêsanî jê bifilite û jê dûr here, encax belkî bikare tam ji kêleka hedefê re derbas bibe. an na, jixwe lê dide.

di youtubeê de gelek vîdeo hene di derbarê de.