2. berhemeke xweş e, di sed û nizam çend rûpelin ewilîn de wergera wê jî baş e, lê xuyaye dûre ne wergêr û ne jî editorê wê pirtûkê dêna xwe zêde nedane zimanê romanê, loma bi serê mişkan xeletiyên rastnivîsandî her diçe zêdetir bûn, carekî dî jî dilê min bi nezanî û quretî û virên me yîn kurdan şewitî û got kanî kengî editorên me yîn cidî hebin gidiyo.... ên bi navê editoran derdikevin meydanê, pêhlewanên me în zikmezin (di rewşa wan de yê mezin ne zikê wan e), kêm zêde giş sergokar in û xwe tiştekî dihesibînin lê ya rastî me tu xêr û xêrat ji van kesên xweyî gotinên ji serê wan zêde nedîtine, di wê baweriyê de me azadiya kurdan encex bi filitandina ji van editoran dikare pêk were...