3. bilêvkirina bi kurdî ya destpêka her sureyeka quranê ye.. min go her sure lê sureya tewbeyê bi bismilahê destpê nake.. li gorî transkrîbasyona erebî divê wek bîsmîllahîrrehmanîrreheîm were nivîsandin.. yanî bi ismê ellahê rehman û rehîm, yaniya yanî; bi navê xwudayê dilovan û mihrîban.. bedîuzeman mele seîdê kurdî di destpêka kitêba xwe ya bi navê sözler, yanî gotinan de ji bo bismilahê wiha dibêje:



''Bismillâh her hayrın başıdır. Biz dahi başta ona başlarız. Bil ey nefsim! Şu mübârek kelime İslâm nişanı olduğu gibi, bütün mevcudâtın lisân-ı haliyle vird-i zebânıdır. Bismillâh ne büyük tükenmez bir kuvvet, ne çok bitmez bir bereket olduğunu anlamak istersen, şu temsilî hikâyeciğe bak, dinle. Şöyle ki:

Bedevî Arab çöllerinde seyahat eden adama gerektir ki, bir kabîle reisinin ismini alsın ve himâyesine girsin -tâ şakîlerin şerrinden kurtulup, hâcâtını tedârik edebilsin. Yoksa, tek başıyla, hadsiz düşman ve ihtiyacâtına karşı perişan oolacaktır.''



bi kurmancî:



bismilah destpêka her xêrekî ye. heta em jî di serî de bi wê destpê dikin. baş guhê xwe bidiyê nefsa min! ev peyva tiberik çawa nîşana îslamiyetê be herwiha zimanê hal yê zikr û wîrdê yê hemû heyînatê ye. eger dixwazÎ bizanibî bê ka bismilah çi hêz û qeweteke çi qas mezin û xilasî jê re nîne ye, çi qasî bereketeke bêserûber e, baş guhê xwe bide vê çîroka temsîlî ku dibêje:

ji bo zilamekê ku li nav çolên erebên bedewî de ketiye ser rê, elzem e ku navê serokê eşîrekî hilde ser xwe û xwe têxe di bin baskê star û hifza wî navî de - heta ku bikaribe xwe pê ji şerr û xirabiyên rêbir, diz û keleşan xilas bike û pêdiviyên xwe bicih bîne. an nexwe dê bi tena serê xwe nikaribe li hemberî dijminên bêhed û hesab û li hemberî pêdiviyên xwe yên bêserûber ji heq derkeve û dê şerpeze bibe.''