1. Labîrenta Cinan duyemîn pirtûka hesenê metê ye ku bi mijara xwe balkêş e û baş hatiye nivîsandin.

Pirtûk li ser baweriyên çewt ên mirovên gundekî paşdemayî hatiye nivîsandin.

Lehengê romanê Mamoste Kevanot ji bo mamostetiyê bike, diçe vî gundî, ango Gundê Dînan. Li wir nêrînên wî yên pêşîn ew e ku ev gund muhtacî mamosteyek baş e û pêwist e gelek tişt û gelek baweriyên bê bingeh ji mejiyê mirovên vî gundî bên pakkirin. Bi vî awayî mamoste Kevanot dest bi perwerdehiyê dike. Di rojên pêşîn de tekane kesê xwendî yê gund, ji mamoste re vê pêşniyarê an jî vê hişyariyê dike:



"Ku tu dakevî pivana wan, bawer bike tu ê li wir bimînî... tu ê di pîvana wan de bihetikî xoce... tu ê pîvana wan de bifetisî û biçî. Di pîvan û dunyayên wan de ev kuçên gund ê teng û zirav bibin... ev kuçên vî gundê ha ê li te bibin labîrenteke cinan û tu ê ji nav dernekevî..."



Wekî mamosteyek îdealîst mamoste Kevanot gelek giringiyê nade vê hişyariyê û ji tiştekî wisa bawer nake. Baweriya wî ew e ku her mirov dikare bê perwerdekirin û ji bo vê yekê tenê pêwist e ku mirov bi wan re bikeve têkiliyên nêzik û bi wan re bi zimanê wan biaxive. Mamoste Kevanot roj bi roj di nava labîranta cinên vî gundî dimeşe û her ku diçe dikeve tariyek û kûrahiyek.



Cûre: Roman

Çapa yekem: 1994, Stockholm

Weşanxane: weşanên avesta

Rûpel: 195 rûpel