Kategoriyan hilbijêre;

Tenê yên kurdî?:

Pêşîn yên:

Agahî: dema 2 an jî zêdetir kategorî hatin hilbijartin, bila mijar wan hemû kategoriyênku te bijartine, bihewîne an hema tenê yek ji wan kategoriyan bihewîne jî bes e?
Hemû an hema kîjan be:


9 mijar û 11 peyam
jin hene, jinkok hene

jin hene, jinkok hene

1. helbesta ku seydayê cegerxwînî nivîsiye î gotinên wê wisa ne:

Cihan bûye zivistan

Rê û biwar rawestan



Berf û baran û bahoz

Hawîr bûye terpetoz



Çûk nikarin derkevin

Teba nema dilivin



Rê winda kir çîqê reş

Di wê roja pir nexweş



Cihan li ber tarî bû

Ew nizanî diçî kû



Bi bez diçî, dil bi kul

Per û terî hemî şil



Ji ber serma Sibatê

Xwe avête ber latê



Pir tarî ye, bû dereng

Di şikeftek reş û teng



Çîqê reşê pir bi rû

Xwe avête hindirû



Ket hêlîna kevokê

Xwe berdaye ser çokê



- Kevokê kir qire-qir

Pepû, ji ku hatî vir ?



- Ba, bahoz tên bi gij-gij

Cihan tevde bûye mij



Ez hatime mala te

Xwe daye ber pala te



Ej î wekî te teba

Gerek bêjî: merheba



Van çend rojan Sibat e

Tim namênim li ba te



Ez ê herim mala xwe

Bighêm cem hevala xwe



Lê kevokê bi xeyd go:

Na heyra, na, de o, to !



Îşev raze, sibê zû

Here bê ka diçî kû ?



Ez bi tenê jina bî

Hêlîn teng e, nîne cî



Nêr hemî destdirêj in

Xelkê siba çi bêjin ?



Dost û mirov û neyar

Wê bê: bûne dost û yar



Ne wek hev in, per û post

Em nikarin bibin dost



Lê çîq per gihandin per

Hinek bala xwe da ser ;



Bi evînî jê re got:

Heta dil û ciger sot



Ejî wek te xwedî per

Zivistan e, bê mefer



Heçî mê ne, dilovan

Ez li te bûme mêvan



Ey kevoka cowan per !

Kî mêvana dikî der ?



Bere bişkî bayê reş

Belkî cihan bibî xweş



Navêm li cem te razim

Xatir ji te dixwazim



Ez ê herim mala xwe

Herim cem hevala xwe



Çawa laşê wê germ bû

Dilê wê pêre nerm bû



Ez ê bêjim guh bidê

Mêvan mêvanê xwedê



Lê berê xwe mede min

çawa hebî qels e jin



Hinek dûrî min here

Berê xwe jî bighere



Oh, de çine evên nêr ?

Li ser me xwe dikin şêr



Heçî mêrin tolazin

Li pey jinan dibazin



Ev şikefta me wek dêr

Ez paqijim weke zêr



Gotin çend gotinên tewş

Bi herdiwan xweş bû rewş



Çîqê reşê bê fedî

Ji nû riya xwe tê dî



Perên xwe berdane ser

Wî kişandin çend keser



Go: şêrînî, kevokî

Xuyadikî zarokî



Ev cihana pir mezin

Ne serî û nejî bin



Mişte ji evîn û jîn

Hebûn çiye, bê evîn ?



Jin çiye ko nebî mêr,

Ko xerc ne bî çiye zêr ?



Rewşa jînê mêr û jin

Herdû hevdî dimijin



Em ronîya vê jînê

Sazin ji bo evînê



Mêr û jin ko bighên hev

Li dil ronî dibî şev



Bihîstine Mem û Zîn

Kîne Ferhad û şêrîn ?



Eger nasnakî evîn

Xec û Siyamed bixwîn



Ew qas li min mebe leç

Bixwîne ka çilo Xec ?



Dil ji kul û xeman mişt

Di evînê wê xwe kuşt



Ez Memê me û tu Zîn

Ez Ferhad û tu şêrîn



Ez Siyamed tu jî Xec

Çi jinbî û çi jî keç



Ey kevoka per heşîn

Heç î nêrin, Ciger-xwîn



Mêr çiyakî pir paqij

Lê jin li ser bûye mij



Ez ne dînim, ne gêjim

Bi kurmancî dibêjim :



Sergo nadin ser bana

Jin guh nadin mêvana,



Ev pirtikên xweş û nerm

Ku nekşênin hilma germ



Çi hêjaye jîna te

Ko nekşênim bîna te



Siba wê bibî bihar

Teba dibin dîn û bar



Serxweş dibin ker û gur

Bi zûr-zûr û bi zir-zir



Bi wan xweş bin dem û çax

Hawîr dikin ox û ax



Bi wan şêrîn dibî jîn

Dilan dadigrî evîn



Pey hev kevin jin û mêr

Yan jî heçî mê û nêr



Tilûr bikin qişte-qişt

Laş ji evîn dibî mişt



Çiqas paqij bî wek zêr

Mê nîne dil nedî nêr



Gerek hebî hespê nêr

Çavên te jê bibin têr



Perên xwe têxin nav hev

Çi bi roj û çi bi şev



Ji hev bistênin germê

Ji xwe bavêjîn şermê



Xwe têxî ber dilê wî

Birevênî kulê wî



Bi we pir xweş bibî jîn

Tijî bibin ji evîn



Ejî nêrim, tijî mê

Serma me kuşt bi germê



Emê hevdî kedîkin

Çêlîkên xwe xwedî kin



Ew kevoka jinebî

Zû fireh kir jêre cî



Çeng û per lê şikestin

Herdû bi hevre mestin



Kete nav lingan terî

Dibin çavan lê nêrî



Pê xweş bûye gelek jîn

Dil dagirtî ji evîn



Cihan pir pê bûye xweş

Xwe siparde çîqê reş



Piştî ko roj çû ava

Ew bûne bûk û zava



Derbas bûn ew demên sar

Sibat çû û bû bihar



Gul û kulîlk çûne der

Cihan bûye kesk û zer



Her kes rû geş bi jînê

Dilbijokên evînê



Teba hawîr digerin

Tilûr bilind difirin



Candar hemî bi şadî

Divên gerdanazadî



Çîq û kevok bûne cot

Wek destûra xwedê got



Geh bi roj û geh bi şev

Dane hevdî lêv û dev



Ji nişka ve dîn rokê

Qolinc hatin kevokê



Hêkên wê ku bûne heşt

Ji nû li ser wa rûnişt



Bi ser wan de bû pisîk

Heta ko bûne şêlîk



Lê dî ko reşin wek çîq

Ji nû kire şîqe-şîq



Kire gazi go: hewar !

Firi jor u hate xwar



Kire qir u şiqe-şiq

Xwe avête riwê çiq



Çîq serê jêre danî

Kevok dîsa çu banî



Dîsa bi hêrz hate xwar

Reben, ji ber qare-qar



Çend êrîş anîne ser

Li wê navê xweş bu şer



Çîq jêre go: diya min,

Çiye kêmasîya min ?



Go: ev çiqê reş u pis

Te wêran kir li min lîs



Ez paqij bûm weke zêr

Te ji banî anim jêr



Min nav nanibûn ser xwe

De wer rêkê jê derxe



Ezê çi bêjim xelkê ?

Wê nebêjin: te ji kê



Wergirtine ev çêlîk

Ne pîroz bî ew kêlik,



Ko, tu hatî mala min

Xwe avête tala min



Bi vi serê tey mezin

Ez jitere nabim jin



Çîqê qurpiz go: tifî

Bê li bextê jina bî



Ma kes karî li dinê,

Bi zor bazdî ser jinê ?



Bi te ez bûbûm şekir

Îro dibêjî: siktir !



- Ez kevokim per sipî

Keç bim yan jî jinebî



Ez paqij bûm weke zêr

Ez neghame kesê nêr



Ji bazî re nego: fîq

Çawa bibim jina çîq ?



Bixwe ket û kir hewar

Çêlîk tev avêtin xwar



Ji nû rabûn hêrzên çîq

Bi ser de kir şîqe-şîq



Êrîş birê bi nikil

Lê pir kirin xem û kul



Bi xeyd ji kevokê re got:

Te hinavê mi tev sot



Ey kevoka jinebî !

Tilûr çi reş, çi sipî



Hemî j i yek bavî ne

Meger bej û avî ne



Sipî û reş û belek

Di jînê de hemî yek



şaşa mela û keşe

Yek sipîye, yek reşe



Lê herdû jî olperest

Xwedî destûr, xwedî rist



Mî ya sipî, mî ya qer

Weha renge ga û ker ...



şeb sipî ye, reşe misk

Berf sipî ye reşin bisk



Roj sipî ye reşe şev

Reş û sipî weke hev



Rengê teba hezarin

Bê pîvan û jimarin



Kesk û sipî, sor û zer

Li jor dibin qozeqer



Em tev ji vê axê ne

Xwej min çêtir mebên e



Kevokê go: çîqê reş

Pir çilekî wek keleş



Reş û sipî ne wek hev

Kengî roj dibî wek şev ?



Reşik tev bê ewle ne

Li ber destan kole ne



Tên kirîn û firotin

Weke êzing û rotin



Çîq go: na, na, tu şaşî

Di vir de pir li paşî ;



Reşin hene serbestin

Sipî gelek bindestin



Lê tev karker û cotar

Dibin kolê koledar



Mirov hemî weke hev

Tevlî candar dibin tev



Candar hemî xwarinxwer

Hinek hene bîrewer



Mirov xwedî zimanin

Ji me çêtir dizanin



Pêş ve diçin dem bi dem

Li paş mane tenê em



Kevokê go: bese, bes !

şikeft li min bû qefes



Dev ji felsefê berde

Te naxwaz im mi berde



Çîq go: kevoka sipî

Evin weynê jinên bî



Reş paxerin, sipî, zêr

Niha bûne jin û mêr



Eger qanûnek hebê;

Divê tu pey min de bê



Jin tim darê şikestî

Jêre nîne serbestî



Go: bi serê tey mezin

Ez ji te re nabim jin



Jehrê têxim vî dilî

Ezê li te kim gilî



Herdû firîn çûn ezman

Çun dîwana Suleyman



Çîrok li civatê got

Dilê tevan kir bizot



Lê wezîrê wî yê kurd

Go: ey şah û Yezdîgurd !



Bere herdû bifirin

Emê li wan binerin



Ka raste herdû wek hev

Raste ro jî weke şev



Herdû rabûn xweş firîn

Li ezmana xweş gerîn



Çîqreş dema hate xwar

Xwe avête ber dîwar



Lê kevok hat ji ezman

Çû ser destê Suleyman



Wezîr gotê: ezbenî,

Ezê bêjim, ne kenî :



Herdû ne babetên hev

Ro jî nabî wekî şev



Çîqê reşê kesnedî

Ne wek kevoka kedî



Ev kevoka dilovan

Tê ser destê Suleyman



Nej bo reş û sipîtî

Ji bo hovî, kedîtî



Jêre navê xeberdan

Kevok jê hate berdan



Çîq gote mîrê cina

Guh mede weynê jina .



Li nik çîqê teyê reş

Çîrokek heye pir xweş;



Ferman bike bibêjim,

Da zanibî ne gêjim



Ne kin û ne dirêje

Suleyman go: de bêje



Go: xortekî ser bilind

Keçek anî wî ji gund



Ro çû ava, bûye şev

Bûk û zava gihan hev



Berî herdû bibin cot

Wan ev ji hevdî re got :



Jêre da sozek mezin

Ez dest nadim jinek din



Xwedê çêkir jinik mir

Gorna wê li pala gir



Mêrik li ser wê girî

Lê wê çi bêjin mirî ?



Eger salek, eger do ;

Xwedê ji Cibrîl re go:



Rabe here vê şevê

Biner ji min çi divê !



Cibrîl sivik hate bal

Te çi divê ey heval !



Ger te divê zîna xwe

Bidê nîvê jîna xwe



Ezê ji bo te rakim

Dilê te û wê şakim



Mêrik pêre çû rayê

Nîvê jîna xwe dayê



Deng bat ji gornistana

Cibrîl rabû ezmana



Mêrik dicî de bû kal

Jinik rabû wek xezal



Kalê reben berde çû

Lê ew dûrî wî dibû



- Pitê, ez mêrê te me

Li ser wê soza xwe me



Bû tiq-tiqa wê, kenî

Go: bes kalê dev genî



Ez a gewra çav xezal

Çawa bikim evê kal ! ?



Kalê reben, bê mefer

Wî êrîşek bire ser



Li wê navê bû hewar

Ji wêde bat yek siwar



Lê xortekî gelek rind

Bejn û bala wî bilind



Dest avête destê wê

Avêt ser pişta hespê



Siwar jinik bir û çû

Kalê, tifek daye rû



Cibrîl hate serê gir

Weke berê dey lê kir



Ha, ka jina te ya baş

Xwedê şaşe, yan tu şaş



Go: ez kolakî ser reş

Xwedê çibkî ewa xweş?



Cibrîl gotê: kalê dîn

Jîna xwe jê tu bistîn



Mêrik dîsa wilo got

Dî ko dîsa bûye xort :



Ey padîşahê ser text

Li cem jina nîne bext



Dil bi kul û bi derdim

Çawa jina xwe berdim ?



Bersiv dayê zû kevok

Hin jin hene, hin jinkok



Destûr bide kevokê

Ejî bêjim çîrokê :



Hebû keçek gewr û rind

Bûbû çîrok li nav gund



Xortek rabû dest bi dest

Qelen da û keçik xwest



Piştî ko roj çû ava

Gihanhev bûk û zava



Herdiwa sûnda mezin xwar

Ji kesî re nabin yar



Li wan demên pir dirêj

Derbas bûne bê sergêj



Mêrik rojekê bi lez

Berê xwe da nava rez



Tiving li ser milê wî

Tiştek kete dilê wî



Ka ez wê bixapênim

Da rastiyê bibênim



Tebak li wê çolê kuşt

Derpê di xwînê de hişt



Nava lingan kire xwîn

Hate malê dil bi şîn



Çawa jina wî ew dî

Kire qêrîn, da girî



Mêrik kete nav ciya

Jinik rûnişt ber piya



Go: ka bêje çi bûye,

Birîn çiye, li kûye ?



Go: min yeke neçê kir

Min tebakê xwe jêkir



Jina wî ya pir ciwan

Jêre wê got: dilovan ,



Li ser soza xwe me ez

Tu kes naçî li nav rez



Jinik kete qomana

Weke tavên barana



Sed dihat û sed diçûn

Çawa çêkim ewlebûn ?



Ewlebûnê ku çêkim

Divê pozê xwe jêkim



Rabû çû odake dî

Wê gûzanek li wir dî



Pozê xwe wê zû birî

Zor da hewar û girî



Mêrik sivik rabû, çû

Li ser qadê dî kepû



- Pitê, min derew dikir

Go: te ya xwe bi mi kir



Wî pozekî sade zêr

Çêkir mane jin û mêr



Guh mede vî çîqêreş

Çîroka mij te ra xweş



Ji civatê re go: mîr,

Ev wezîrê mi pir jîr



Go: bi serê bavê min

Hew tu jêre dibî jin



(bnr: nivîsên copy-paste)

ê vê nivîsê gişî nexwîne ez ê...



19.09.2015 14:40 ~14:41 | dijber

Hemûyan Bixwîne

Xêra xwe vê peyvê ji îngîlîzî wergerîne kurdî
evsene
dengdanên dawîn (yên din..)
tirşik translate [3]
Mirmirokî:kekremsî Mêrokî:erkeksî Mîrovokî, merivokî: însansi Tirş...
kerguh [3]
Ajalekî şêrîn e Ji bo "taybetmendiyên" wan gotine kerguh. Gu...
pelûl [1]
Ez pir jê hez dikim li jor nivîskar gotiye xwarin û şêraniya pîr û ka...
pelûl [1]
şêranîya ku bi ard-arvan û av û şekir çêdibe. kesê bixwaze kare ji dêl...
seyda perinçek [1]
Bavê wî cangorî ye di sala 1990î li gundekî qoserê şehîd ket. Dibê ku ...
belki ev jî bala te bikişînin
» jina qereç nabe xanim
» jinkok
» henekên xwe bi yekî kirin

Kategoriyên mijarê::
nivîskarên ku li vê mijarê nivîsîne


sitemap
reklamokên beredayî