6. xwarina ku xwezî min bikariba bi avayekî ji nivîskarên tirşikê re bişanda, cem min 3 merkane rîçalên ku dayika min ji min re çêkiribû hebû, lê mixabin xelas bûn. wekî din, ji ber ku kêm tê çêkirin, dîtina wê jî zor e. yanê nayê firotin, encax her kes ji xwe re çê dike.



çêkirina wê: dayika min, li bexçeya malê li ser kuçik çê dike. di sêrî şevekê pêşde qalikê bacanên reş tê spî kirin. heya sibê di nav avê de tê rawestin. sibetirê bi çetelan ve qulqulkî dikin ku şerbetê baş bikşîne. paşê li ser kuçik, di nav beroşê de, di nav ava bi şekir (şerbet) de tê kelandin. dema ku tê kelandin çend perçe lîmon jî tê avêtin. ji ber ku bacnên reş belav nebe biharatekê tev dikin lê navê wê nayê bîra min. paşê bi şerbetê ve tev, dixin merkaneyan. noşî can be...