1. stranekê sîmir rûdan e.

Çavên xwe digirim çawa

Rûyê wê tê bîra min

Sor û spî ronahî û ken spehî ye

Li çavên wê dinêrim gava

Xwe dibinim ez vê carê

Nabînim ji kengê ve winda me

Derba kuştinê li min da û çû

Nizanim li kîjan bajarê dûr e ew

Bi kê re ye

Tiştên xwe dihêliştin li cem min

Nedixwest ti caran bê jibîrkirin

Mirin bû jê re ev

Mirin bû jê re ev

Nedixwest ti caran

Bê jibîrkirin

Mirin bû jê re ev

Nedixwest ti caran

Bê jibîrkirin

Mirin bû jê re ev