1. mamoste û nuştoxêko erjaye yo. wayîrê weşanxaneyê vateyî û kovara vateyî yo.



kirmanckî de romano ewil hetê denîz gunduz ra nusîyayo û nameyê nê romanî kilama pepûgî yo. di romanê ey yê bînî zî estê, bi nameyê soro û kalaşnîkov.



mamoste roşan lezgîn derheqê romannuştoxîya ey de wina vato (no qisim bi tirkî yo):



"Deniz Gündüz’e ait ilk Kırmancca roman “Kilama Pepûgî” -Guguk Kuşunun Türküsü-n’de, ağırlıklı olarak 1915 Ermeni Tehciri dönemi ve sonrası bir atmosferde, yerleşik Kürt-Ermeni ilişkileri, Kürt aşiretleri arasındaki ilişkiler ve zamanın yaşam biçimi çok sade ama bir o kadar da zengin bir dille anlatılıyor. Deniz Gündüz’ün ikinci romanı “Soro” -Kırmızı- ise, 1990’lı yıllarda, Muş bölgesinde yaşanan çatışmaların atmosferinde geçiyor. Her iki romanda da ideolojik arka plan veya herhangi bir siyasi gönderme yok. Romanda, sadece edebi kaygı söz konusu; yani yazar, kendi ideolojik veya siyasi düşüncesini anlatımından uzak tutmuş. Dilin zenginliği açısından her iki romana baktığımızda, Türkçe romanında Yaşar Kemal’in Türkçeye kazandırdığı zenginliğe benzer bir durum, Kırmancca hesabına söz konusudur diyebiliriz. "



berhemê ey yê bînî:

şîîr :

xapxapok

hîkaye:

hîkayeyê koyê bîngolî

grammer:

kirmancca/zazaca dil dersleri