14. Friedrich Nietzsche dibêje: “Huner, ew çalakî ye ku me ji ‘mirina ji ber rastiyan’ rizgar dike.” Divê em ji ber sedemên rasteqîn nemirin, çinku sedemên rasteqîn û berbiçav tev de êş in, xweşî nemaye, belkî jî hîç tunebû, mirov xwe tavêje bextê azadî û bedewiyê. Belam, huner me ne tenê ji pîsatiyê rizgar dike; huner dibe sedem ku em giliya pîsatiyan li rex pêşerojê bikin. Carina ji ber van şahîdbûn û gilîkirina pîsatiyan Mamo Berken giyanê xwe bi ava helbestê û sabûna kurdewariyê dişû. Louis Aragonê Fransî di derbarê helbestê de wiha dibêje: helbest ew huner e ku tiştên qels vediguherîne tiştên bedew. Vêca bi vê gotina Aragon em di helbestên Berken Bereh de rastî qedirgirtina tiştên jibîrbûyî tên. Dengêjên dengzîz, mazûbaniya Kurdan, heyranokên paleyan, bêhna kizwanan, darên berû, nanê tenûrê, lîstika birgê... Wekî van mînakan bi sedan der û ber û tişt di tekstên Mamo de ji nû ve şîr dimijin û Mamo dibe pireke hesin da ku mehra Kurd/î û jiyanê bêye birîn û di zemawendê de jî li ser pira wî ya hesin re derbas bibin. Ji Helepçeyê bigirin heta Gelî Mişkan ewî çîmento, qûm û hesinan ji bo pira xwe berhev kiriye.