36. baweriya tu kesî bi mêjû û zîrekîya kesên din tune ye. her kes ditirse tiştê berê pê bawerkiriye bide ber lêpirsînê û newêre îhtîmala şaşbûnê ji tiştên berê bi wan bawer kiriye re deîne. bi vê mentiqê tenê dikare bibe murîd û kevneşop û nikare bi çavekî ku tiştên nû jî dibîne li mijar û bûyeran binêre. çare çi ye, ez nizanim. |
|
19.03.2015 15:35 |
remlavêj
|