1.

kesekî ku lêkolînan dike. nevekî din (bnr: pispor)



Êtîmolojîya "lêkolîn"

ji du gotinan pêk tê: "lê" û "kolîn". wateya "lê" meriv dikare xweş bi mînakan nîşan bide: lêkirin, lêxistin, lêgerandin, lê xwedî derketin, lê meze kirin, hwd. ji funksiyona wê ya gramatîk (rêziman) tê gotin prêposisiyon (danîna li pêşyê), anku di pêşiya têgehekê de tê danîn ji bo ku peywendiyêk bi wê têgehê bide nîgarkirin.

"kolîn" jî ji "kolandin" tê. wateya kolandin ya eslî "erd kolandine". lê ji lêkolînvanan tenê arkeolog erdê dikolin, arkeolog jî tenê beşek biçûk in ji hemû lêkolînvanên cihanê ne. loma jî pirsek derdikeve: lêkolînvanên din çawa an çi dikolin? Kolandin li vira tê wateya "lêgerîna rastiyan". bo nimûne: dîroknas li dîroka rast digere, anku di warê dîrokê de lêkolînan dike.