4. sala borî li îzmîrê çibûm pirtûkxaneya yakın ê. wisa li wan dera li pirtuka digeriyam. wê rojê ew jî hatibu li wan dera pirtûkên xwe yê kevn û ya xwe ya nû ji canik û ciwanikên tirk re destnîşan dikir. bi dehan kes bo wî hatibûn, pirtûkê wî sitanbûn û ketibun rêzê. kêfa wî lîcî bû. min jî li wira hinekî lê guhdar kir. miroveke xwîngerm û dilnizm e. du sal berê min romana wî ya bi navê bab-ı esrar xwendibû. di bab-ı esrarê de du çîrok heye. yek jê têkiliya şems û mewlana û kuştina şems e, a din jî di vê serdemê de derbas dibe. her du çîrok jî carna tevlîhev dibin. romaneke postmodern e. xwendekar jê aciz nabe.