26. tîmekê cerdevana, rojek xeber digihe wan ku wê qomtan serdana wan bike. amadekariya xwe dikin, paşê ji hev dipirsin ka kÎ ji wan tirkî zanê ku xêrhatinê li qomtan bike û pê re biaxive. yek tenê dibêje ez zanim. yên dî jê bawer nakin ku tirkî bizanibê dibên em wî biceribînin. ser xwarinê ne. kefçî nîşe dikin dibe 'kîfçî', savarê nîşe dikin dibe 'sîvar', ji xwe re dibêjin xudê tirkiya wî zehf başe.
piştre qomtan tê, li ber derî diçin rûyê hev û zilamê qoricî jê dipirse 'ma qomtanim jordan mi geliyorsun jêlî mî?' qomtan fêm nake ,qoricî dîsa dipirse 'ma qomtanim jordan mi geliyorsun jêlî mî?' û dîsa 'ma qomtanim jordan mi geliyorsun jêlî mî?' heta qomtan dikeve ser wî şimaqa....

halê qoriciyên zimanê tirkî jî ev e. ne ku her yek yaşar kemalek dihewîne li ser zimanê xwe.