1. Zimanê ku li yewnanîstana kevnare û rojavaya behra spî di navbera sedsala 9. (beriya zayîn û 6. (piştî zayînê) de hatiye axaftin û emilandin. Zimanek mirî ye û ji xêynî lêkolînên zanistî û edebî nayê bikaranîn. Sê heyamên wê zimanê heye: arkaîk, klasîk û helenîstîk. Di warê gramer, bilêvkirin û alfabêt de Ji grekîya rojane cûda ye. Berhemên navdar yên grekî ku îro tên xwendin bi piranî di vî zimanê de hatine nivîsandin. Yek mînak destanên odysseia û îlyada yên homeros di vî zimanê de hatiye nivîsandin.