4. Analîzek rast e. kurdên li bakur û welatên din dijîn hêdî hêdî zimanê xwe ji bîr dikin. ji nivê zêdetir ê zarokên kurd ne dikarin kurdî biaxifin ne jî dikarin kurdî binivîsînin (gelemperî kurdan jixwe evî yekê nikarin).

ciwanên kurd ên nifşê nû û dêûbavên wan bi awayek pragmadîst li kurdî dinihêrin. dibêjin "li dibistanê, malê, kargehê tirkî û îngîlîzî têra me dike, em kurdî bizanin jî tê emê ji bo çi biemilînin ? ji bo çi kêra me bêtin ?" ango "bila zarokên min pêşî tirkî hîn bibe ku li dibistanê û saziyên dewletê de astengî dernekeve jê re û dû re emê kurdî hîn bikin." tew dibîne ku ne ew ne jî zarokên wan di mal de êdî kurdî neaxifin.