10. ajakek e.

li cem me rovî qet nayên hezkirin. yan bi tivingan dikujin an jî diavêjin ber seyan (kuçikan).
dema min berxvantî dikir, her roj rastî roviyan dihatim. lê min tu car dil nedida bigirim tivingê û gulle berdim li ser wan. bo min pirr şêrîn bûn. jixwe ez î reben min tu carî nekarî ajalekî (çi rovî, çi teyr) bikujim. ev jî dibû meseleya pirsiyariya mêraniya min* (ji aliyê bira û pismamên min).

axirê ez ji gund jî, ji jiyana gundîtiyê jî dûr ketim û bi hinceta xwendinê (!?) li metropolên Tirkiyê û Ewropayê ketim li pey jiyaneke ku ez jî nizanim dê çi bên serê min.