2. li tirkîyayê hîn qedexe yi û bawer nakim heta demek dirêj jî ev qedexe rabe.
lê dîsa jî pir caran ji bo nexweşên qanserê an ji nexweşîyên ku bêçare ne vî tiştî nexweş an jî xwedîyê nexweş ji bijîşk û pispora dixwazin. dema ew nexweşê hat asta dawî û dil û kezeb nema karê xwe kir ( jixwe ev berîya mirinê bi çend kêlika yi ) devjê berdidin û alîkarîya wî nakin ji bo mirinê hinêkî pêşbixin. bi vî awayî tê gotin ku nexweş '' bêêş '' dimire.
ji ber ku di nav karê nexweşîyê de dixebitim , her roj mirî û mirinê dibînim ez karim bêjim ev tişt hewce yi.