11. ji du peyvan pêk tê ke û vanî. ke bi wateya malê tê û wek peyveka xweser di kurmancîyê de nemaye lê di zarave û zimanên din ên îranî de heye. heman bêje di peyva kehîyê (guhertoya wê kedî farsî ye çiku bi kurmancî d-ya dawîn wenda dibe) de jî tê dîtin ko bi wateya malîyê tê. vanî jî jin e û hevreha banûya farsî ye lê hew wek paşgirekê bi kar tê.