5. (bnr: ewr û esman)

li hevketina ewr û esman.

gava ku çîk dide û li cîkî xwe berî erdê dide paşê dengekî bilind jêdertê meriv jê ditirse ji bû meriv xwe bi parêze feyde tune dîsa hima meriv wiha dibêje eûzûbillah.. anjî dibên yarebî tu li xerab cîya bixî em farqînî pirî ji mala qasê acisin dibêjin yarebî tu li xeravgurya xî (bixî