2. ez wê rojê çûm porê xwe bibirim evî kerê kurê kere meqesa wî eynî hevrînge û kobû hercarkî devê meqasa xwe vedikir û digirt piçek porê min di qurmiçand û ji kok radikire dibê qey ez tûtik û şamîya bavê wîme bi wî çavî limin dinihart û min bi wî hesabî dipirçikand dîsa min jî ji eyva dengê xwe nedikir. ji vî awhayîre jî temam li ser çava lê porê min poçaxa min kêlekê tev rûtkirîye û serê min tev xistîye derencok îşkenca herî mezin jixwe eve. min got bira te di kefa lepê xwe gave ez carek din werim bate porê xwe bibirim.

ez bi nanê wî naleyzim ez nabêjim kîye lê belê ciyê wî li hemberî qazimkarabekirêye.