1. belgîrê boşatê, bi mecazî jî bû kesên bihêz û bereday yên karekî nakin, bikarhanîna vê peyvê dema boşatîya barê hijik û ezinganbi belgîra dihanîn her kesekî herî kêm 2 heb belgîra dihanîn nav bajarê farqînê, dema barê xwe difirotin herkesê du heb sê heb belgîr bêbar li pêşîya xwe birêve dibirin navê wî ji wêderê tê bi îhtimalek mezin..