1. navê strana umut altınçağî xweşe.. gotinên wê edî hew dibin;

ülke ol

bir düş ol gir koynuma

şu gurbet akşamında

kimsin diye sormam

nerden geldin bilirim

ülke olup gir koynuma



var mı olmaz uğrunda

ülke varsa sonunda

gecenin bir yarısında

çiğdem olup tüt burnuma

ülke olup gir koynuma



yok olmanın hududunda

var olmanın umusuyla

sarı harman tozuyla

toprağın kokusuyla

ülke olup gir koynuma