2. welatême bûka cîhanêye hê bakîreye dema şîn bûna wî maye ger ku nebe orispî * .. ez diçim têm dehcara eynî tişta dibêjim û nikarim carekî bidim fehmkirin an kesên ku fehmbikin û weka min bikin riya Wan bi tirsikê nakebe.. miletê me zêde zêde bêxêre gotina xalo raste li ber derê me bax û baxçên me, deşt û çiyayên me beyarin em diçin erdê xelkê bi Xulamî dajon ez carna dibêjim xwezî erdekî min mezin hebûya niha dolim kî erd li ber derê meye ez çi şaxik dibînim lê datînim niha şeş dar behîv, şeş yên gûza, sê heb mêw, yek sêv, yek hinar, yek hirmî, yek xurmeyên cinetê, yek arûng, dara vîşne û kîraza hebûn min wan hişk kir * herwiha çar kemên hêjîran, dareka zeytûnê û hê ev erd nêvî valaye êdî hesûdiya bikin û hûn bifikirin ezê hê Fistiqên Dilokê deynim, ezê hê Heyfa esrara licê bistînim min fikra xwe xerab kir * ... û çi deynim tê.. mijûlkirina bi tiştên wisare jî tiştek wisa xweş tune.. li çiyayan jî di cîhê darê belotande em çima darê mêweyan daneynin? şîn bûna ne tenê bi fabrîqeyan dibe meriv bi kêr be meriv dikare teşekî bide kevir nanê xwe ji kevir derxe... van gotinên min ez zanim di guhekî weda dikebê di yê dinde dertê lê em nekin jî fikrên xweşin..